مقایسه تأثیردو روش درمانی تنظیم هیجان و ذهن آگاهی بر کاهش تعلل ورزی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه

پژوهش حاضر با هدف مقایسة تأثیر دو روش درمانی تنظیم هیجان و ذهن‌آگاهی، بر کاهش تعلل‌ورزی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش­آموزان انجام گرفت. روش اجرای پژوهش نیمه‌آزمایشگاهی ﺑﻮد. از جامعة آماری دانش‌آموزان دختر دورة دوم متوسطة شهر اهواز در سال تحصیلی 97-1396 که 2300 نفر بودند، 36 نفرآزﻣﻮدﻧﻲ به صورت نمونه­گیری هدفمند- داوطلب و در قالب سه گروه 12 نفری (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) در فرایند پژوهش شرکت کردند. ابزار پژوهش، مقیاس ارزیابی تعلل­ورزی ﺳﻮﻟﻮﻣﻮن و راﺗﺒﻠﻮم (1984) و سیاهة فرسودگی مدرسه‌ساختة سالملا–آرو، کیورو، لسکینن و نورمی (2009) بودند. تحلیل داده‌ها با روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری، نشان داد در مرحلة پس‌آزمون هر دو گروه آزمایش، در نمرات تعلل‌ورزی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی کاهش معناداری نسبت به گروه کنترل وجود داشته‌اند، ولی مقایسة انجام‌شده در زمینة تأثیردو روش مورد مطالعه، تفاوت معناداری را نشان نمی‌دهد؛ بر این اساس، به‌کارگیری دو روش درمانی تنظیم هیجان و ذهن‌آگاهی به منظور کاهش تعلل‌ورزی تحصیلی و فرسودگی تحصیلی دانش­آموزان توصیه می­شود.